Gittin Şiiri - Mutlu Tuncer

Yaralıydın...
örselenmişti yüreğin
seni bulduğumda...
umutsuzdun, mutsuz,
yaşamdan kopuktun...
ben, yaralarını sardım..
seni hayata hazırladım yeniden,
sana yaşamı sevdirmeye çalıştım...
umutsuz yaşayamayacağını
öğrettim insanın...
ve sen,
bütün gayretlerime,
bütün uğraşlarıma cevap verdin...
yaşama döndün...
yüreğinle,
bütün benliğinle...
ama,
bensiz bir hayatı seçtin...
gittin... alıp başını gittin...
ve;
beni merak edeceğini söyledin giderken...
sakın...
sakın yapma bunu...
rahatına bak... hayatına bak... ve
seni bulduğum o haline dönmemeye bak...
beni sakın merak etme...
sana nasıl baktıysam,
öyle bakarım kendime de...
yolun açık olsun,
güle güle...