Uykularım ortadan ikiyi kırıldı bu gece.
Ve bir daha sabah olmadı sanki.
Sonra bir daha tutamadim uykuyu gözlerimde
Gitmemen gerekiyordu gittin.
Korkunun hüküm sürdüğü karanlıklar kaldı bana.
🚬🚬
Çok çabaladım delirmemek için
İntihar etmemek için.
Çok canım yandı belki ama yutkundum sadece.
Yalnızlıklarımın veresiye defteri gibi kabardığı anlarda
Yok oluşunun tesiri acı bir yük oldu bana
🚬🚬
Bu ağır bilançonun faturası göz kapaklarıma kesildi.
Gülerken de gözlerim kısılmıyor artık.
Gerçi gülmüyorum bayadır.
Yani gittiğinden beri işte anla.
🚬🚬
Yokluğunun çerçevesine mutsuz vesikalar yerleştirdim.
Yeşeren her çiçek kök salmayı bıraktı iliklerime.
Ve ileriye dönük bütün mutluluklar atıldı çöplüğe.
Artık ileriye bakmayı da bıraktım.
Geriye dönük can kırığı acıları hesap edememişken
İleriye dönük hiç bisey düşünemiyor insan.
🚬🚬
Gittiğin gecenin morlukları asılı kaldı omuzlarımda.
Kırgınım sana.
Kalbiminde tamire ihtiyacı kalmadı artık.
Şimdi emin adımlarla yürüyorum karanlıklara.
Hafızamda kalıcı hasarlar biriktirerek.
Uykusuzluğa sebep arayan gözlerim takıldı sana.
Şimdi bir daha nasıl güleceğim derken..
Hayatımda asılı kaldı bir çok kırgınlık.
Kimseye diyemedim sustum da içime attım
Kimi zaman ağlamaya meylettim kendimi
Kimi zaman deliye vurdum ..
🚬🚬
Bu sefer kurşun yiyip ölmemenin özgüveni var içimde.
Senin için yazdığım her şiir kurşun bana.
Ayakta kalmak gurur verici.
Hayatta kalmak biraz acı.
Gidişinin ertesinde
Yani o gün çekip gittiğinde
Hissedemedim hiç bisey.
Kestiremedim bu kadar acıyı…
🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️
Ben zannettim ki erkegim ya hani
Buda geçer dedim dayanırım dedim
Dayanmak bi yana dursun
Senden sonra sırtımı duvara bile yaslayamadım.
Geçmişin izlerini taşımak öyle kolay değil.
Sevmeyi bilmeyen kalplerde ziyan olduktan sonra
Güvenmeyi inanmayı bırakıyor insan.
Bir sabah oluyor güneşi esirgiyor gök yüzü senden
Bakkal sigara vermiyor fırın ekmek çıkarmamış.
Sokaklar mutsuz insanlarla dolu
Sonra bi umut diyip tutunmaya çalışıyorsun
Bi sen değilsin unutulan diyosun
Gece olup kendinle baş başa kaldığında başlıyor sinema
Sigaradan kurumuş dudaklar
Havasız bir oda
Kalbi boş kafası dolu bi insan yığını..
Unutmaya odaklıyorsun kendini
Bi zaman sonra kendini unutuyorsun
Yaşadığını
İçtiğin sigarayı unutuyorsun.
Kafanın içinde yarattığı boşluğa düşüyorsun
Bir hilal bekliyorsun kuyuda Yusuf misali..
Kader diyip geçiyorsun bazen de ..
Yutkunamadığın anlar geliyor
Olmasını istediğin şeyler
Olmaması için çabaladığın şeyler
Belki kafani parçalıyorsun
Kalbini yumrukluyosun
Aglamaktan gözlerin şişiyor
Ama..
Fakat..
Lakin..
tek soru zihnini meşgul ediyor..
Ayrılmasaydık Evlenir Miydik? …
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 02:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!