Gittin... Şiiri - Pınar Gürbüzer

Gittin __
Bakışların ardına Saklanan O Yaralı Fahişe Gibi...

Yalnızlığa Terk Edilen Bir Azrail Gibi
Ellerimde Sana Dair İzler
Yüzümde Sana Dair Kanlar
Bedenimde Sana Dair Kokular
Hesapsızım Artık, Bir Çamur Kadar Lekeli...

Yoklugunun Ertesi __

Yalnızlığın Tek Kişilik Yatağında Soguğum
Aydınlanmıyor Lambadan Bana Yansıyan Anı
Karanlıgın Kalbi Kadar Derin Şimdi Bu Ürperti
Hiçligin Saygısızlığıyla Sevişmek Kadar kirli

gidişin
bir hiçlik yaratıyor bedenimde
tenin ikinci bir ten gibi.
yokluk.
yarattığın duygu yokluktan başka ne
yastığımda bir çukur
senden geri kalmasını istemediğim herşey gibi...

senden hemen önceydi
kaybedişim inançlarımı ve sürüklenişim
herşeye anlam yüklemek ne zordu
ne zordu yoktan bir hayat var edebilme isteği
istemsizliklerin dışında yaşayabilmek
yaşam demek yokluğa
neyi beklediğini bilmeden beklemek
suskun bir bekleyişti bu sonsuz sanılan
sanrıların içinde karanlıkla boğuşan...