Gittiğine değdimi Şiiri - Yavuz Uzunyurt

idam masasına yatırıp aşkımı
hesapsız sorgusuz verdin idam fermanımı
ah sevgili ah nasılda yaktın canımı
bırakıp gittiğine değdimi

kendime acımıyorum ben de ki sana kıydın
söylesene bunu nasıl yaptın
son isteğim sendin en azından onu sorsaydın
bırakıp gittiğine değdimi

yaşanacak onca güzellikler varken
söylenecek onca söz varken
kurulacak bunca hayal varken
bırakıp gittiğine değdimi sevgili

sen gittiğini sanırsın
her şeyinle bende kalırsın
sen gitsende bende varsın
bırakıp gittiğine değdimi sevgili

nefes alıp vermekle yaşanmıyor
yürek yerinden çıkacak gibi çarpıyor
gözlerimde ki yaşlar sel oluyor
bırakıp gitiğine degdimi sevgili

ey yar hiç mi gönlünde yokum
hiç dokunmuyor yokluğum
hiç mi aramıyorsun beni
bırakıp gittiğine değdimi sevgili

içim avazı çıktığı kadar haykırıyor
benliğim kendi kendine beddua ediyor
aklım yüreğime küfürler ediyor
bırakıp gittiğine degdimi sevgili

bir tek sensin benim gerçeğim
hep binbir ümütle bekleyeceğim
ben seni her zaman seveceğim
bırakıp gittiğine pişman olacaksın sevgili