Gitti Gidiyor Şiiri - Kenan Demirel

Bir meşum ahvale düştük sormayın.
Başımıza bir garabet çöktü gidiyor.
Bu gidişi sakın şerre yormayın.
Bütün hünerini döktü gidiyor!

Bürokrat zorbası koltuğa kondu.
Tersini düzünü kendine yondu.
Pusulamız şaştı aklımız dondu,
Her şey zıvanadan çıktı gidiyor!

İnsan çatlatmak da bilinir fendi.
Alta zalim üste şirin efendi.
Kimler paye verdi kimler güvendi.
Üstüne selamı çaktı gidiyor!

Allem kullem eder sallar konuyu
Gülüşü pek sinsi kurusun huyu.
Her türlü işveden alır kokuyu.
Burnunu havaya dikti gidiyor!

Ne önünden geçin, ne de sollayın.
Dikkat edin kendinizi kollayın.
Çıtı pıtı, taze, bayat yollayın,
Ağzının suları aktı gidiyor!

Yapışır bırakmaz pıtrak misali.
Seksen şehir gezsen çıkmaz emsali.
Çalışanı kaçar sevmez ahali.
Cümlesi bir ağıt yaktı gidiyor!

Allah bizden alsın, düşmana versin.
Böyle evlat olsa belki seversin!
Yanındaki çıraklara ne dersin.
Ardınca yoluna aktı gidiyor!

Bir bildiği vardır haybeden süzmez.
Boşa kürek çekip nağmeler düzmez.
Karıncayı sever belini üzmez.
Çekirge misali sekti gidiyor!

Merak etme seni herkes tanıyor.
Aklına düştükçe adın anıyor.
Allah'a hesap vermem sanıyor.
Üstüne kalemi çekti gidiyor!