Gitti Gençliğim Şiiri - Garib Garib

Nice düzlerim yokuşa meyillendi dizlerim na takat…
Kısaldı onca uzun yollar, yinede yürümez mecalim fakat…
Ummazdım bu yoldaş elinden, açıktan yedim bir tokat…
Hiç acımadan nasılda vurup gitti gençliğim…

Bükülmez dediğim bileğim, ihtiyarlığın önünde büküldü…
Ömür baharı geçtiki, nice şebnem, gülüm yere döküldü…
Giyinip kuşandığım o libaslar, bir bir eskiyip söküldü…
Gün be gün benden soyunup gitti gençliğim…

Tutmaz oldu tiitrek ellerim, suyunu çıkarırdı sıksa taşı…
Kambur çıktı bele, taşıyamaz oldu şu eğik başı…
Alıp ömrü dayadı, yediden yetmişe yaşı…
Nice oyun içinde oyun edip gitti gençliğim...

Keskindi köreldi gözlerim, şimdi önünde kalın bir gözlük…
Çekti suyunu tomarlar, cebte kalmadı tek yüzlük…
Herşeyi anlatıp bitirdi artık, hayat adlı sözlük…
Bir yazılıp, bir silinip gitti gençliğim…

Kalmadı yüzümde kaybolup gitti meymenet…
İnceden inceye içime gelip yerleşti bir garebet…
Daha sona varmadan, alta alıp eziyor nedamet…
Pişmanlığın yükünü sırtıma yükleyip gitti gençliğim…

Artık aynalarda kendimi göresim kalmamış bir dem…
Bu derde bulamadım deva, ne cerrah nede merhem…
Çaresiz dilim, atında saklar feryat,
bir sukut hem…
Nicekez bağırıp çığırdım, duymadan çekip gitti gençliğim…

Terü tazeydi tenim, kuruyup hem çatlayıp yarıldı…
Dafar etmezken nice ayaz, kışı görmeden yorgana sarıldı….
Eyleyince güç kuvetim terk, anda küsüp darıldı…
Nevar neyok toplayıp gitti gençliğim…

Aynalarda gördüğüm sadece, azaldığım karış karış…
Sırtımda ürperti, bir bilinmeze giderken,
nereye bu varış..
Koştum peşi sıra yoruldum, bu hayatta bitmedi yarış…
Ufaktan, ufaktan, kaçıp gitti gençliğim…

Yıkıldı gönül hanemin duvarları şimdiki yerim sessiz bir oda….
Atıldım evlat eliyle huzur haneye,
başa gelecekmiş buda..
Tünedi gönlüme pür keder, vefasız çıktı oda…
Bir başıma yalnız koyup gitti gençliğim…

Gözüm suyuna nakşoldu, bin bir dert hem çile…
Her zerremde sızalırım , ahlarla geliyor dile…
Medet kuyuları önüme kazıp, gizliden yaptı hile…
Bir lokma ekmek, bir yudum suya muhtaç edip gitti gençliğim…

Ömrü nice tezgaha vurdum ilmik ilmik,
kıymet biçmedi hiç bir pazar..
Son damladayım, döküldüm kendi içimden azar, azar…
Az ötede bekler kaç zamandır, sessiz çağırıyor bir mezar…
Yavaşca düşerken yere, sıvışıp gitti gençliğim…

Susuz kaldım biçare, sıcaktan kavrulan çöl gibi…
Her geçen lahza serab, hangi hayele dalsam yok dibi…
Daralan bedenimin kalmadı artık cüsse eni…
Toprak çekerken teni , görmeden itip gitti gençliğim…

Şimdi kapı aralığndan görünen tebeşirde bir ceset, bom boş içi…
Nice ne aradımda, sadece buldum koca bir hiçi…
Meğer yoktan ibaretmişim, gördü gözlerim er geçi…
Garib iş, bir var bir yok olup, gitti gençliğim…