O Ezel Mührü, paslanmaz bildiğim o Söz kırıldığından beri,
Damarlarımdaki nehir değil, zamanın kendisi dondu.
Kanım, unutulmuş bir yeminin küflü tortusu şimdi.
O yıkılmış Ahit’in yıldız tozundan molozunda,
Kâinatın ilk kavgasından arta kalan o tek taşı,
O’na verdiğim sözün ilk harfini arıyorum.
Varsın aksın bu korkak zaman, bu yalan nehirler.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta