Gitmeseydin Şiiri - Bülent Doğruyol

Gitmeseydin keşke, bu karanlık gecede…
Kalsaydın bir gece daha yıldızları seyrederdik…
Kalsaydın bir gün daha güneşin doğuşunu izlerdik…
Gitmeseydin keşke, sen yoksun diye ben de yokum.

Oyuncağını kaybetmiş bir çocuk misali seni arıyorum…
Hayallerim kalmıştı sende, bari onları verseydin onlarla yaşardım.
Duygularımı hiç sorma, gidişinle yok oldu.
Gittin, gelmeyeceksin biliyorum ama yine de bekliyorum…

Çaresizce oturup hayalini denizden seyrediyorum.
Gökyüzüne baktığım da bulutları değil de seni görüyorum…
Sabahları hiç sorma, sensiz güneş doğmuyor burada.
Geceler daha kötü sen yoksun diye ay ve yıldızlar bana küskün.

Sen yoksun diye, gül bahçesinde güller açmadı, biliyor musun?
Sensiz gözyaşlarım bir yağmur kadar şiddetli,
Bir kar tanesi kadar yalnızdı.
Yalnızlık tek başına kalmak değilmiş, yalnızlık sensiz kalmakmış…