Gitmem Gerek Bu Sehirden

Gitmem gerek bu sehirden.
Kapattim kara gözlerimi.
Bir rüya oldum bak göremedim seni.
Neden yagmurlar yagiyor.
Islaniyor sanki gitmeler...
Ama gitmem gerek bu sehirden.
Istanbul karadir artik gözlerimde.
Yas olur dökülür ellerime.
Yazamam yazgimi,
Bos kalir sayfalarim.
Ama sanaydi benim tüm yalvarmalarim.
Gitmem gerek bu sehirden.
Gitmem.

Kac damla gozyasi,
Kac yarin kac umut,
Kac siir kac mektup,
Yazilacak ve yapilacak birsey kalmadi artik.
Gitmem gerek bu sehirden,
Gitmem.

Adini yalanci koydum.
Gittin,seni baska kolda buldum.
Seni seviyordum yine de birakamaz asla diyordum.
Ama yanina gelince sustum,
Dillerimi yuttum.
Gitmem gerek bu sehirden.
Gitmem.

Gitmem gerek bu sehirden.
Kapattim kara gözlerimi,
Bir rüya oldum bak göremedim seni.
Geceler...
Kendimi evinin önünde pencerelerine bakar bulurdum ve:
'-Iste yine evinin önündeyim,isiklarin sönmüs perdelerin cekili' derdim ve öyle yazardim her mektubumda.
Ama artik yazacak birseyim kalmadi.
Vaktim de olmayacak kapina pencerene gelmeye.
Cunku artik gidiyorum.

Gitmem gerek bu sehirden.
Bak kapattim kara gözlerimi.
Bir rüya oldum yine göremedim seni.
Birkez olsun seni sevdigimi diyemeden gidiyorum.
Bu sehri senden habersiz terk ediyorum.
Cigeri bes para etmez adamlar,
Birgün bulur seni yakalar.
Yazik yazik ettin emeklerime.
Iste gidiyorum baska sehre.
Göremeyecegim artik kara gözlerini...