GİTMEK VE KALMAK şiir
Çünkü bazen kalmak en büyük hapis olur.
Zincirlenir ruhun eski kırıklıklara,
Ve umutlar küle döner içinde.
Ama gitmek,
Yolunu aydınlatır karanlıklarda,
Yeni bir şafak doğar yüreğinde,
Ve yeniden başlamak için cesaret verir insana.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Gitmek lazım bazen,
Sessizce vedalaşıp ardında kalanlara,
Yeniden doğmak için,
Kendin olmak için,
Özgür olmak için.
Çünkü kalmak her zaman çözüm değil,
Bazı kapılar kapandıysa ardında,
Yeni kapılar açılır umudun önünde.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Duygular yorgunsa,
Kalbin kırık dökükse,
Gitmek gerekir bazen,
Kendini bulmak için,
Sessizliğin içinde kendinle konuşmak için.
Gitmek, bir vazgeçiş değil,
Bir cesaret gösterisidir,
Kendine verdiğin bir söz,
Daha güzel yarınlara doğru adım atmaktır.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Ve giderken,
Geride bıraktıkların sana yük olmasın,
Her anı, her ders,
Seni daha güçlü kılmıştır aslında.
Gitmek lazım bazen,
Ve gitmesini bilen insan,
Yeniden yürümeyi de bilir.
Çünkü bazen kalmak,
Eski yaraları yeniden kanatır.
Ve sen, en çok kendine zarar verirsin.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Ama gitmek,
Bir özgürlük çağrısıdır içten,
Kendini yeniden yaratmak,
Kendi hikâyeni yazmak içindir.
Gittiğin yerde beklemesin hüzün,
Solsun eski hasretlerin gölgesi,
Yerini alsın yeni sevinçler,
Ve seni sarıp sarmalasın umut.
꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂
Gitmek, sadece bedenin bir yerden bir yere taşınması değil,
Ruhun da hafifleyip yeniden nefes almasıdır.
Ve bu, en büyük zaferdir bazen.
Gitmek lazım bazen,
Sevgiyle, saygıyla, onurla,
Ve ardında güzellikler bırakarak.
Ve unutma;
Gitmek, bitiş değil,
Başka bir hikâyenin ilk sayfasıdır.
Kayıt Tarihi : 16.10.2025 07:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!