Parıltılar doğurmuştun,
İklimsiz ovalarıma.
Kim, ne daha büyük olabilirdi ki.
Gözyaşlarım avuçlarına sığmazdı,
Oysa ben ağlamayı bile bilmezdim.
Sen dokundukça şahlanırdım.
İçimdeki ben'e ulaştığında,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
vayi....vayiii...bu nasıl ayrılıktır böyle,çocukların göz bebekleri deli...vayi...çok duygusal...bittim...bacı...bittim...bahti...
Kalmalıydın şair keşke dayanamasaydın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta