Parıltılar doğurmuştun,
İklimsiz ovalarıma.
Kim, ne daha büyük olabilirdi ki.
Gözyaşlarım avuçlarına sığmazdı,
Oysa ben ağlamayı bile bilmezdim.
Sen dokundukça şahlanırdım.
İçimdeki ben'e ulaştığında,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
vayi....vayiii...bu nasıl ayrılıktır böyle,çocukların göz bebekleri deli...vayi...çok duygusal...bittim...bacı...bittim...bahti...
Kalmalıydın şair keşke dayanamasaydın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta