Gitme Kal Bende Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gün senin gitmenin ağlayışında
Güllerin perisi gitme bir daha
Durmadan yanıyor şu deli gönlüm
Sakın sitem etme, dön gel bir daha

Benim ciğerparem, mağrur bakışlım
Hiç mutlu değilim, aklım hep sende
Gel sana toprak ben, dal ben olayım
Gel bir daha dön gel, her gün kal bende

Mavi sabah oldu, gün ağlamaklı
Alıp gittin seni, bendeki seni
Ne olur, gel gitme, gitme kal bende
Sen niye götürdün bendeki seni?

Gülüm sen gittin ya, dağlar ağladı
Saip'i küstürme, dön gel burda kal
Şehir, liman, sahil olsun mekânın
Gönül denizime sen demir at kal
Görestiğim dön gel, resimin ellimde
Razıyım yeterki gel sen yor beni
Buruktur kalbimi, gel yaralama
Gel el vatanında! Bırakma beni

Seninle güzeldir bağ, bahçe, çiçek
Kırgın, dargın olma, dal seni ister
Neyleyim ben gülsüz bağı, bahçeyi
Havin'im, Hazar'ım gönlüm gül ister

Mehmet Çobanlğlu
14.07.2025
Karaburun