Gittin.
çok konuşulmadı bu.
kapı kapandı, rüzgar kaldı.
ardından sürüklenen halılar,
yerde kalmış bir çift bakış.
biz denememiş gibi olduk.
oysa denendi…
olmadı değil,
yetmedi belki.
saat duvarda hâlâ,
senin bakarken sustuğun yerde.
tik-tak yok,
çünkü sesin vardı,
artık yok.
valizine koyamadıkların?
işte onlar buradaydı:
bir “kal” demeyişin,
bir göz kırpmadan geçişin.
sonra…
sadece sessizlik.
bitmiş bir şarkının son notasına benzer.
hisset ama çalma.
sokak aynı.
ben aynı.
gökyüzü değişmiş biraz,
ya da içimde yer değiştirmiş yıldızlar.
hangisi gitti,
hangisi kaldı,
ayırmak zor.
şimdi biri sorarsa,
“kimdi o?”
söylemem.
çünkü senin adın,
bende sadece içten bir düşüştü.
dudaktan dökülmeyen,
ama kalbe tam saplanan cümle.
sorarlarsa tekrar:
“unuttun mu?”
unuttum demem,
çünkü her unutuş,
bir hatırlayışla başlar.
Önder ElçiKayıt Tarihi : 19.6.2025 12:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!