Gitme Dünyamdan Şiiri - Ufuk Çoban

Öyle zor buldum ki yüreğimin beklediğini,
Öyle çok kabullendim ki sendeki mutluluğun ışığını.
Bir yarım sende kendini buldu solurken hayatı,
Bir yarım bende kaldı özlerken gözlerini.

Gitme dünyamdan sen bendeki hayatsın artık,
Gidersen ne nefesim kalır ne de umudum,
Gitme gözlerimden görmez yüreğin senden öte,
Kal ellerimde bir ömür boyu, bir yemin boyu.

Bugün gitmiyorum yanından uzaklara inan bana,
Bugün bir kök salıyorum yanına dalları uzanan mutluluğa.
Senden bir gülüş alıyorum yanıma saklamak için yarına,
Yarın öyle yakın ki inanamazsın, güven bana.

Gitme sakın dünyamdan dünyam senden kurulmuş,
Yıkma beni hayatım sensiz sürmez yağmurlardan ıslanmış.
Gitme ellerimden sensiz üşür kalır soğuklarda,
Karanlıklar korkutmuyor beni sensizlik kadar.

Bir yarın ellerimde tutuyorum bir yanı sen bir yanı ben,
Bir ümit besliyorum toprağı ben hayat suyu sen.
Yalnız bırakma bizi bekliyor aşkını kenarındaki bir denizden,
Kalk gel ilk bahar rüzgarları ile yapraklar çiçeklerini açmadan.

Gitme olur mu benim hayallerimden,
Gidersen kızamam hayatıma verdiğin sondan.
Sen hep kal mutluluk olsun sendeki küçük bir tekmeden,
Yüreğimde bir ses sen oldu duymasın kimse biz istemeden.

Seni nasıl sevdim göremezsin, görme de zaten,
Kimseyi sevemem böyle,korkarım nazar değmesinden.
Sen benim bitanem, üstüne titrediğim nazlı çiçeğim,
Gitme dünyamdan, gitme kokumdan, kal canıma dokun ölüm bizi bulmadan...

17/10/2005 21:15