Gitme Anne Şiiri - Güneş Şen

Yanımda kal bırakma beni anne,
Bırakma düşü olmayan acı sonsuzluğa.
Gitme anne, sen yokken hiran düşer bu şehre.
Gitme anne,sen yokken tutsak düşerüm bir isyan gecesine,
Ölürüm sen yokken...

Birileri ağlıyordu bu hesapsız gidişine,
Babam ağlıyordu,senle süslenmiş sokaklardan geçerken ben ağlıyordum.
Derinlerimden can alan canıma ağlıyorum.
Nasıl unutabilirimki anne,unutamam.

Unutamam yas tutmuş yüreğimi.
Şimdi gözlerim yağmur sonrası,
Birkaç buğulu hatıran bana kalan.
Sözgeçermi gözpınarlarıma,

Bir damla kalır gözümün kenarında.
Sen şimdi yoksun ya,korktum,
Belki sabah olmaz diye,
Olsada sen yoksun diye.

İstanbul kırık hayaller şehri,
Ne kaldıki benden alacağın,
Aldın annemi benden.
Fazla birşey istememiştik ki senden.

Biraz huzur,biraz mutluluk.
Verme artık istemem,
Bırak üstü kalsın,alacağım yok senden.
Neye yarar tüm sokakların boş şimdi yokken.