Gitme Şiiri - Mustafa Dağ 2

Sen gidersen,
tozlu aynalardan tanıyamam kendimi.
Vitaminler uğramaz kapıma;
yaralarımı sahte sevgilerle kapayamam.

Senin güzergahını tavaf ederken,
ecnebi kalırım öteki semtlere.
Gitme o bilinmez yerlere,
gitme o soğuk memleketlere.
Gitme; alışkın değilsin sen.
Üzgünüm.

Sen dur, ben gideyim.
Ben beklemeye alışığım,
sen de ayrılığa.

Bencil olan benim,
fedakâr olan sen.
Bencileyin seversen,
kuşlarla bir bilet fısıldarım kulağına.
Bakarsın, piyango çıkar bana,
seni de aldırırım yanıma.

Gitme, bırakma beni;
bükük kalan boyunlar
ağlarlar ardından.