Gitme Şiiri - Nuh Bozoğlu

Gitme diyemem sana
Git
Bir dize eksilsin içimden
Bölünsün herşey çoğalsın
Büyüsün yalnızlık
Çocuklaşsın intiharlar oradan oraya
Bozkırın ortasında köksüz bir sürgün olmak yakışır bana
Sebepsizliğinin kızıl gölgesinde özlerim kana kana
Saçlarım uzar
Bir umut dokunur belki omzuma
Güvercinler konar belki

Git
Korkma
Yalnız olmayacaksın
Senin için öyküler biriltirdim
Hem de her gün
Ay ışığının ürkek yalanlarını mesela
Pınarlardan dökülen suyun heyecanını
Artık kimselerin önemsemediği şarkıların kırıklığını
Özlemi dağlar aşıran köprülerin maceralarını anlatacağım
Haylaz bir çocuk saklanacak içine
Haytalık edip hiç beklenmedik anlarda gelecek
Adını bile unuttuğumuz mavilikler

Git
Gitme diyemem
Etten kemikten sebepler bulurum kendime
Mesafeleri anlatmak için
Uzakta bir yerde
Bir kentte
Bir sokak arasında
Ya da bodrum katında bir evin
Yerini tam olarak bilmediğim bir ölümle pazarlıktadır insanlar
Ölüm yakışır yüzlerine
Ama kimse düşünmez sahipsiz kalan duaları
Durup bakma!
Göçmen bir kuş ol
Geç yanlarından şarkılarla
Sen öğrenme ihaneti
Özle bozkırın sususz sürgününü
Özlemeyi unutmak yaşama ihanettir
Tekrar ve tekrar yaşanacak....