Girneli Güzel Şiiri - Yahya Koza

Girneli Güzel
Kalenin dibinde karşıma çıktı
Kirpiğin yağladı girneli güzel
Hayladı okunu kalbime çaktı
Kendine bağladı girneli güzel

Yanağı gamzeli körpe asuman
Endamı duruşu yaman mı yaman
Mas mavi gözleri vermiyor aman
Gönlümü dağladı girneli güzel

Elleri kınalı meriydi sanki
Oturdu karşıma periydi sanki
Lokman hekimdende bilgeydi sanki
Gönlümde çağladı girneli güzel

Gülüşü gülşendi bal idi dili
Tabibim olmuştu şifaydı eli
Sağalttı gönlümü Kıbrısın gülü
Yaramı bağladı girneli güzel
Dünyamı kapladı girneli güzel

güfte

Yahya Koza