Uzak kaldı eşle dostla aramız
Ha deyince, varılmıyor gardaşım.
Kan kaybeder yürekteki yaramız
Dikiş tutmaz, sarılmıyor gardaşım...
Gözümüz kör dillerimiz lal oldu
Akan yaşlar dere oldu, sel oldu.
Ana baba, evlat, sanki el oldu
Hallerimiz, sorulmuyor gardaşım...
Ta doğuştan, konulalı adımız
Değişmiyor, kaderimiz bahtımız.
Hakkımızda karar vermiş, kadı’mız
Selam alıp verilmiyor gardaşım...
Dikenleri gül sanarak kandık biz
Bülbül gibi figan ettik, yandık biz.
iyi olup düzelecek sandık biz
Umut öldü; dirilmiyor gardaşım...
Kulhilmi der, tuz sürerler yarama
Elindeyse, gel ölümü arama.
Bir mezarlık yerim belki var ama
Diri diri girilmiyor gardaşım...
Kayıt Tarihi : 15.9.2007 06:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)