Biz o kapıdan gireriz,
belirlenen biter, döngü
kendi içinde evrilir.
Başlangıç, son yerle bir.
Apak yönsüzlük yeni vatan,
eski hatıralar billur gibi dökülür.
Sen, ben sonsuz ve şimdi.
Rüzgarsız tepelerde yansıyan
bu ağartı insanın son sözüdür.
19/09/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 19.9.2005 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!