Gir Kanıma Şiiri - Haşim Sakin

Neden bilmem, uykularım kan kokuyor,
Bir kuş sesi kundaklıyor düşümü,
Kar bahçemde büyüttüğüm bir çift göz,
Masumca seyrediyor ölüşümü..

Bir öfkeyle bıçaklarken gölgemi,
Yalınayak kar üstünde belirdi;
Önce düşüm oldu sonra gerçeğim;
O gerçek ki, bir dehşete yenildi.

Ne vakit kan damlasa parmağımdan,
Umudumun yüzünü bir gölge kaplar.
Birden davetsizce girse kapımdan,
Yanaklarından yine aynı kan damlar.

Bela bir cam kırığı ki; ağzımdan,
Tükürürsem kalbimi durduracak,
Tak tak! Bir ses ki o, sandığımdan,
Masumiyeti kanları donduracak..!