Gidiyorum.
Bu sefer elimi ayağımı çekiyorum dünyadan.
Sana bir elveda.
Yine de medet umuyor insan,
Karşına çıkınca, ama öyle bakma.
Dönesim geliyor.
Gömesim geliyor kendimi derin bir çukura,
Giderken.
Ki gömülmek için geliyoruz dünyaya.
Toprak oluyoruz birden.
Eş, dost, akraba,
Yeşiller içinde.
Alnımızın akıyla!
Gidiyoruz.
Paranın, mevkinin işlemediği yerlere.
Omzumuzdaki korkuyla,
Dönmemek üzere.
Alper Eğrikar
Kayıt Tarihi : 23.1.2024 22:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!