Gidiyorum İşte! Şiiri - Şair Maveyra

Gidiyorum işte!
Anlamsızlaşmış bir 'umut' kelimesinin umutsuzluğuyla;
ışıkları sönmüş bir kentin karanlığıyla bütünleşmeye...
Yüreğimin sızılarına notalaşan gece yağmurlarıyla, bir yitirilmişliğin ayazında; bir varolmuşluğun hiçliğine...
unutmanın olmadığı yerlerde; bir alışkanlığı unutmanın,
sonu olmayan en ağır kayıplı savaşlarına...

Gidiyorum işte!
Zamanın durmuşluğunda, bir acıyı ölümsüzlüğe tadarken;
'bir bırakıp gitmişliğin' enkazında,
elde edilmeyenlerin doyumsuzluğuyla
kaybolbolmuş bir benliğin sahipsizliğine,
gündoğumlarının çalınmışlığına...

Gidiyorum işte!
Yaşamın son durağına yaklaşmış bir ömrün, yeniden;
başka bir bedende doğma isteğiyle
bir kaybedilmişliğin imkansız düşüne...

Gidiyorum işte!
Yalnızlığın sırayoldaşlığına
güneşin ışıksızlığına
umutların umutsuzlaşan noktasına
ve senliğin sensizliğine...