Ben Gidiyorum
Kendi içimdeki kalabalıktan
Yorgun düşüyorum bazen
Ve ıssız sokakları başıboş arşınlamaktan
Hüzmemdeki karanlıktan
Gecenin ağzından akan sessizliğe yürüyorum
Hayatın eteğinden düşerek
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Sensizliğin yokluğunda, ben, hergün öldüm... Öldüm... Öldüm... Öldüm...
Sensizliğin yokluğu, sevgilinin varlığı değil midir? O dahi yoksa düşünmek bile istemiyorum :))
Tebrikler
Evet
Dönüyor dünya aynı yerden
Değişmeyecek
Esenlikle kalın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta