Ben Gidiyorum
Kendi içimdeki kalabalıktan
Yorgun düşüyorum bazen
Ve ıssız sokakları başıboş arşınlamaktan
Hüzmemdeki karanlıktan
Gecenin ağzından akan sessizliğe yürüyorum
Hayatın eteğinden düşerek
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Sensizliğin yokluğunda, ben, hergün öldüm... Öldüm... Öldüm... Öldüm...
Sensizliğin yokluğu, sevgilinin varlığı değil midir? O dahi yoksa düşünmek bile istemiyorum :))
Tebrikler
Evet
Dönüyor dünya aynı yerden
Değişmeyecek
Esenlikle kalın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta