kara bır kış gunuydu
özlemle tutuşan ellerimiz ayrılıyordu
rüzgar vucudumuzun her noktasında
bagırırcasına yalvarıyordu
gök kubbe yarılmıştı sankı
ölüm sessizligi çökmüştü kalamış sahiline
ve kimseler yoktu, engel olabılecek bu gidişe
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
