Gidişlerimiz Şiiri - Mert Karagoz

Tüyler ürperten yalnızlıklara yol eyledi insan kendini
günden güne kalabalık insan bolluğu şu garip dünyada
vakit kimini göz açtırmadan kimini genç iken kimini düşerken aldı
ardında kalanlar gözü yaşlı gönlü yaralı kaldı şu garip dünyada

Gönül feryadına ışık tutan acıları depreşti insanın
ağır yaralı bülbül oldu insan ses vermez oldu dili
alacakaranlık mı zifir mi katran mı kesildi yüreği bilmem
ardında kalanlar dilsiz kaldı gönlü yaralı kaldı şu garip dünyada

Ne saçmadır ne sevimsizdir ayrılık sirenleri
insanın içinden gelmez sevmişken terketmeyi
Geceden sabaha uyutmazdı rüya alemlerimiz bizi
ardında kalanlar aşık kaldı gönlü yaralı kaldı şu garip dünyada