Doğruydu. Kutsanmıştı yollarım gidişinle. Ayak izlerince uzak silinip gitmiştin dünyamdan. Ağladım arkandan; çok özledim. Yokluğuna verdiğim isim, cehenemdi.
Çok düşündüm, sana mı yandım aşka mı?
Ama bilesin, Anka kuşunca külümden yarattım kendimi. Cennet olmasa da yaşadığım yer, cehennem değil şimdi...
Ve her akşam içtiğim bir kadeh şarapla kutsuyorum gidişini. Yokluğuna alıştım.
Zaman da alsa, imkansız değilmiş seni unutmak...
Dedim ya; öyle sessizdi ki gidişin, bilmiyorum hangi vakit gittin.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
