Hayatımın son durağı,gençliğimin son baharıydı o gece.
Ve sen gidiyordun, bilinmez ufuklara doğru sessizce.
Yenilmez sandığım o demirden yürek,o yıkılmaz kale,
Hasrete boğuldu,yerle bir oldu gidişinle birlikte.
Oysa sana git dememiştim ki ben kırçiçeğim.
Tüm isyanım gecelereydi, sensizliğeydi sitemim,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta