Gideym Şiiri - Selva Durmazemir

Ruhum kanatlansın çıksın semaya
Sonsuzluğa yelken açıp gideyim
Yöneleyim aşkla dar ı ukbâya
Faniden bâkiye kaçıp gideyim

Ömrüm pınar olsun aksın bu yolda
Mis gibi kokayım her an dalımda
Güzel sözler olsun daim dilimde
Türlü güzellikler saçıp gideyim

Yâr düşsün kalbime yanayım bende
Mevlana Şems gibi şevkle dönende
Kemâle ereyim yüce dinimde
Aşkın şarabını içip gideyim

Huzurun deminde zevke dalayım
Zikrin hemdeminde nurla dolayım
Tefekkür anında manen solayım
Ahiretimi de biçip gideyim

Sevda ikliminde güller dereyim
Mevlanın yoluna ömrüm sereyim
Kainatta her an Rabbim göreyim
Fâni bedenimden geçip gideyim

Dar ı imtihanda ben bîçareyim
Hüzün deryasında âh âvâreyim
Gönül sarayımda ben virâneyim
İmtihan deyip de uçup gideyim
 
Onun cemâline daim hasretim
Yardımı olmazsa hemen biterim
Bu zalim dünyaya nasıl yeterim
Dünyanın boyunu ölçüp gideyim

Ömrümün sonunda son nefesimde
Adı olsun o an çıkan sesimde
Ona gideyim ben manevi hisle
Onun sevgisiyle göçüp gideyim