önce
kendini sevmeli insan
biraz bencil olmalı
asalak yaşamaktansa
kendi yağında kavrulmalı
göçüp giderken bu dünyadan
yüzünde mutluluk olmalı...
sonra,
bilmeli...
hiç bir şey yok geride kalan
pek yansıtılmasa da yüzlere
ölümün üzüntüsü , yaşamanın kıskançlığına yenilir
ne bir ses duyarsın oradan
ne bir övgü
bir süreli zamandır yaşam ....
Kayıt Tarihi : 26.6.2021 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yaşamın öncesini yaşamalı ,sonrası mevkisi beli bir ölüm . insan kendine yaşar kendine ölür...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!