Gider Şiiri - İsmet Yılmaz

Aşkın ateşine düşerse bir kul
Mecnuna Kereme dönerde gider
Sevda kazanında pişerse bir kul
Sevdiği uğruna yanarda gider

Tayyi mekân olur piranlar pirler
Cahile uzaktır çok yakın yerler
Ben yiğidim diyen er oğlu erler
Evvela nefsini yenerde gider

Gâhî göle gâhî çöle oturur
Gâhî güle gâhî dala oturur
Gâhî yola gahi çula oturur
Kalmaz velilerde hünerde gider

KELAMİ’ yem seni söylesin eller
Yeter ki Mevla ‘yı zikretsin diller
Her beni ademe uhrevi haller
Mevla emrederse inerde gider