Gider Şiiri - Servet Balıbey

gider candan çok sevdiğim
önüne canı serdiğim
gider boynuma astığım
gülüşüne delirdiğim

gider salına salına
vurur elini saçına
gider çiğneyip gönlümü
almadan beni yanına

gider ahu ceylan gözlüm
dönüp bakmadan ardına
vatanım şehrim toprağım
dayanamaz yokluğuna

gider yanında götürür
güzel yüzünü götürür
gider ölümü getirir
bana kıyamet getirir

gider zerresi ömrüme
dengi kıymetli gönlüme
gider asarak yüzünü
gölgesi vurur yüzüme

gider çalımlar atarak
tozu dumana katarak
gider dizlerimi kırıp
yapayalnız bırakarak

gitme yokluğuna itme
bir dur tuzağına düşme
gurur uçurumdan düşmek
beni kendini tüketme

gitme ayrılığı seçme
hayatını da mahfetme
gitmek yokluğun limanı
kara denizlere girme