Ardına bakmadan giden
Yalnız sen değildin.
Tüm güzellikleri de taşıdın
Yüreğindeki heybende.
Boynu bükük kaldı mahzun gözlerim,
Vedalaştığımız vefasız yolların başında.
Yaşlı gözlerle seni uğurlarken
O kapkara günde, beraberinde
Uysal gözlü güvercinler de gitti
Cıvıl cıvıl savrulan kırlangıçlar da.
Söndü koca şehrin tüm ışıkları
Güneş de gitti, ışıl ışıl yıldızlar da.
Karanlıklardı, bana kalan
Senin ardından...
Efsanelerde yaşanılan
Sevdaları serdin de önüme
Sonra kahrolası uzakları seçtin mutluluk diye.
Yalnız sen değildin uzakları seçen
Sevinmeler de gitti, gülüşmeler de
Bitti tüm tatlı rüyalar,
Hepsi yerin dibine battı.
Acılar ve hüzündü, bana kalan
Senin ardından...
Hatırlarsın,
Yağmurlarla uğurlamıştım seni buralardan
İşte, o günden sonra
Bulutlar da uğramadı gökyüzüme.
Kurudu birer birer nehirler,
Çekildi koca koca denizler
Üzerinde uçuşan martılar da sustu.
Bir kıtlık başladı, bir kuraklık çöktü ki
Sorma gitsin, öyle ki;
Meyve yüklü dallar kırıldı çatır çatır,
Ulaşılmaz derinliklerdeki kökler çürüdü
Bir bıkkınlık, bir bitmişlik kaldı bana
Senin ardından...
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında bir sonbahar şiiri. Sabahın erken saatlerinde balkonumdan gökyüzünü seyrederken, uçuşan kırlangıçları göremeyince, bomboş kalan maviliği bu duygularla anlatmaya çalıştım.
Saygılarımla
Şiirin temelini oluşturan duygu ve düşünce.
İçinde bulunduğu ruh halini o kadar etkili ve güzel anlatmışlar ki İbrahim Bey, okuyan zaten bu gidişin ve yalnızlığın yarattığı ahvali adeta şiirle birlikte dize dize, hece hece yaşıyor.
Tabii ilk akla gelen, çok sevilen eşin, ayalin gidişi oluyor. Yahut çok değer verilen bir enisi, dostu kaybediş.
Nefes aldığımız müddetçe sağlıklı olmak, ruhumuzu karartmadan, kendimizi sıkıntıya sokmadan yaşamak olmalı gayemiz.
Sonuçta hepimizin bir son baharı ve kışı olacağı muhakkak.
Hepimizin, göçmen kuşlar gibi gidenleri, geri dönmeyenleri olacak.
Sizin de yaptığınız gibi sükunetle karşılamak, istesek de istemesek de kabullenmek, kısmen de olsa rahatlamamız için gerekli.
Mesela, şiir diliyle nefes almak ve anlatmak gibi.
Güzel şiiriniz için kutluyorum İbrahim Bey.
En içten saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (2)