Gidenler Şiiri - Bekir Hasgül

Traktöre yenik düstü öküzüm.
Simsir kasik gibi yabam da gitti.
Agac dirgen,demir dirgen der iken
Gürül,gürül yanan sobam da gitti.

Kagnimin tekeri örende misin
Siyirgi kirilmis,viranda misin,
Logum yuvarlanmis,derede misin.
Omuzu maslahli coban da gitti.

Üc etek,sal pantul,kinali oba.
Ciradan idare lamba merhaba.
Kemikleri sizilasin anam da
Onun arkasindan babam da gitti.

Insanim caliskan hayat geriydi,
Kalic,orak,anadutum ne idi.
Cesme basi görücünün yeriydi.
Komsu kizlari,da ablamda gitti.

Keven unutuldu,kizak yok oldu.
Savrum makinasi kime darildi.
Püsküllü corabim nerede kaldi.
Carigim yirtildi,pinem de gitti.

Durma calis,yeniligi bulmaga,
Hey yalanci dünya,bana kalman ya,
Kücük sehir,büyük sehir,almanya,
Sila unutuldu,yaban da gitti.

Aile dagildi,yuva´n kalmadi.
Arilar cekildi,kovan kalmadi.
Sebze,meyve,kuru sogan kalmadi,
Tarla,tapan,kara saban da gitti.

Güzel köyüm bosaliyor habire,
Saygiyi unuttuk,sevgi de fire.
Benden selam olsun Hasgül Bekire
Cigrik,kendir,keten,urgan da gitti.

(27 Eylül 1996, Mescit köyü)