Gidenin ardından 'Sevmek'..

Gidenlerin ardına saklanan gecikmiş iki çift söz çınlar hep yüreklerde..

Gidenin zaman eki önce görüne(meye) nleri yüzüne vururcasına ilk düş(ün) üşde beyine tüm gerçekliği ile sinyal verir ve söylenir o gecikmiş cümlenin en yalın hali;

'Seni sevmiştim..'

Gidenin madde'nin mevcut hali karşısında o miş'li durumu ile yüreğin hali karşısında süregelen durumu arasındaki yitiriliş paronayasında o tanısı konulamayan 'zamanı', eninde sonunda durumu kabullenemeyen yürek kazanır ve söylenir halen vadesi dolmamış o hali;

'Seni seviyorum..'

Gidenin süregelen durumuda yetmez gayrı, önce kendine kanıtlamak gerekir o gecikmiş cümlelere olan sadakati, onu yarın, öbür gün, daha sonraki gün, derken.. söylenir geleceğinde bu cümle ile bütünleşen hali;

'Seni (hep) seveceğim..'

Oysa bir sevdanın ifadesi için zamanlara saklanmış her söyleniş adına teselli konulmuş bir yalandır..

Gidenin ardından acı, özlem ve sevdanın karışımı o katmerleşen sevgiyi sonsuzlaştırmak için henüz adı konmamamış bir zaman gerekir..

Hiç bir lisanda bellenmemiş olmalıdır ki, miladı belirsiz, bitişi asla olamayacak bir zaman..

Yüreğin madde tanımaz yüceliği karşısında anlamını yitirmiş, gerçeklerin görüne(bile) n haline kılavuzluk eden zamanlar kadar aptal olmaması için bir tek yürekle yaşanıp, yürekle bitmeyen ve tek dışa vurumu yaralı bakışların gizeminde saklanan, itirafı geciken bir sevginin en son hali gözlerde belirir;

Gidenin varlığında dilin suskun sevgisi, yokluğunun ardında gözlerde çığlık olur, zılgıt olur, ağıt olur.. ve bakışlarda kusar tüm hissedişlerini..

Velhasıl o herşey ve herşeyin ardındaki yitirilemeyen bir sevdanın ebedi kırıntılarıdır..

Bir bakarsın bulut, bir bakarsın o bulutun ardındaki yağmur, bir de bakarsinki o yağmurun ardından doğan gökkuşağındadır..

Öyle birşeydirki bu, her nesnede döner durur bir bahane bulur ve gelir düşer yüreğe, gayrı artık o şahlanan sevgin bakışlarında yeri göğü çınlatan bir matemin sessiz haykırışlarıdır..