"GİDENİN ARDINDAN" HİKÂYE
Kasım rüzgârı, yırtık bir mendil gibi savuruyordu yaprakları...
Gökyüzü,sanki yıllar önce çekip giden o adamın ardından ağlıyordu.
Köyün en sonunda,çamura gömülmüş bir taş ev,
Kapısı çatlak,camı buğulu, içeride bir kadın
Saçları beyazlamış,gözleri sönmüş, avuçlarımda zamanın izleri.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta