Yüreğimden vurdun beni,
Artık yazmak istemiyorum
Ellerim kilitleniyor
Kalemim titriyor
Mısralar sana olunca...
Ama o kadar ben olmuşsun ki
Her şey sana çıkıyor…
Yüzünü seviyorum resmine bakıp
Senle konuşuyorum her gün, eskiden olduğu gibi
Ağlıyorum karşımda ki donuk ifadene
Gülmeni çok özledim…
Yüreğim yangın yeri
Toz, duman içinde ruhum
Dayanacak gücüm kalmadı artık
Bir cekete sarılıp hıçkırıyorum
“Gidemem” diyor şarkılar
Sen duruyorsun yine karşımda
Takılıp kalıyorum gözlerine
Vazgeçiyorum benden…
1.Şubat.2008
Nurcan Çelik YalunKayıt Tarihi : 17.10.2010 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!