yoksunu, nerede geçiyor saatler...
dışarı da kafasına kafasına basılan kaldırımlar..
çökmüş istanbulun üstüne yine Akşamlar.
özlemeyi özlemişim bu aralar...
Dünden yarına selamı varmış bugünün.
geçmiş ile gelecek bugün karşılaşmışlar yokluk kahvesinde..
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta