/
mevsimi gelmiş anıların
çöllerinden geçerken
ruhumun labirentlerinde
sessizce dolaşırdı gölgeler
nafile yürek çırpınışlarıyla
suya düşmüş aksim
her gece boğulurdu
/
ah
yemin olsun
suçlu ben değildim
yine de öldürdüm ellerimi
incinmiş ruhumun gölgelerinden
giden ben değildim
/
ah güz yangınlarım
asılır mı
bir daha saçlarıma yıldızlar
ay ışığı siner mi ruhuma
gelişinden belli miydi giden
daha ne kadar dayanacak bu yürek
hangi melek nefesini
nefesime verecek
/
şimdi
aşka vurgun şiirlerimle
gecenin içinde geceyim
hayatın tam ortasında
susturuldu yüreğim
.........
Kayıt Tarihi : 26.11.2006 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iyi de gitmesine engel olamayanın , bu çabayı gösteremeyenin hiç mi kusur yoktur.
gidenin de mutlaka kendince haklı sebepleri vardır ve tebdil-i mekanda ferahlık ' vardır diyip gidebilir kii doğaldır…
işte bu sebepten, gerektiğinde fiilen ve düşünce bazında gidebilmek iradesini gösterebilmek lazım gelir bazen…
Giden midir terkeden, yoksa kalan mı ?
Şair der ki: Kalan gidenin gitmesine ses çıkarmıyorsa, çoktan terketmiştir."
Can Yücel de sizinle aynı düşüncede :)
Bazen asıl terk eden, ses çıkarmadan gideni izleyendir.
aşka vurgun şiirlerimle...
gecenin içinde geceyim...
hayatın tam ortasında..
susturuldu yüreğim..... İnfaza uğramış mahküm misaliyim.......Süper dizeler...Yüreğine sağlık..
aşka vurgun şiirlerimle
gecenin içinde geceyim
hayatın tam ortasında
susturuldu yüreğim
Susmasın yüreğiniz şiir olup aksın dizelere.Tebrikler
Sevgilerimle
aşka vurgun şiirlerimle
gecenin içinde geceyim
hayatın tam ortasında
susturuldu yüreğim
Çok nefir bir şiir okudum
yüreğine sağlık
selam ve saygılarımla
Ankara Rüzgarı Gurubu
TÜM YORUMLAR (32)