Gidemesin Şiiri - Azrail Kartal

Giderken Bedenini Götürürsün Ruhun Kalır Bende

Giderken bedenini götürürsün,
Ruhun kalır bende…
Ellerin uzaklara savrulsa da,
Parmaklarının izi hala avuçlarımda.
Bir nefes gibi saklarım seni,
Bir dua gibi taşırım içimde.

Giderken bedenini götürürsün,
Ruhun kalır bende…
Adımların sokaklardan silinir,
Ama kalbimdeki uğultun hiç dinmez.
Gözlerin, göğe asılı iki yıldız,
Hangi karanlığa baksam parlıyor gizlice.

Giderken bedenini götürürsün,
Ruhun kalır bende…
Bir şarkının nakaratı gibi
Dönüp dolaşırsın dudaklarımda.
Unutulmaz bir melodi,
Sonsuzlukla yarışan bir sessizlik gibi.

Giderken bedenini götürürsün,
Ruhun kalır bende…
Bir yanı kırık, bir yanı umutlu kalırım,
Sana ait ne varsa saklarım.
Gökyüzüne mektup yazarım her gece,
Senin adını yıldızlara fısıldayarak.

Giderken bedenini götürürsün,
Ruhun kalır bende…
Ve bil ki, her ayrılığın ötesinde
Sana uzanan gizli bir yol var bende.
Ne kadar uzaklaşırsan uzaklaş,
Kalbinin en sessiz yerinde ben beklerim.

Giderken bedenini götürürsün,
Ama ruhun…
Ruhun hep bende kalır

Söz : Azrail