Gidelim Gönül Şiiri - Kemal Doğanay

Artık bu dağların dumanı bitmez,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.
Virane bağlarda bülbüller ötmez,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.

Hasret kaldık güzel öten kuşlara
Önümüze gelen mermer taşlara
Gözlerimden akan damla yaşlara,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.

Uğruna yandığım aşkın ateşi
Dünyada yok derler biricik eşi
Yolumuza çıkar sabah güneşi,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.

Azlara çok deme ortadır karar
Boşuna beklemek ne işe yarar?
Fazla mal isteme çoğusu zarar,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.

Çamlıbel Dağları uzak bakarım
Çamlarına yedi püskül takarım
Köroğluna birde türkü yakarım,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.

DOĞANAY 'ım dağın arkası bağdır
Mevlam bereketli yağmuru yağdır
Dünyayı mahveden hep orta çağdır,
Gelde bu diyardan gidelim gönül.