bu şehiirde senin kokun yok artık
içinde beni kendine çeken sevgi tohumları barındıran
soludukça derin sızılar bırakan
yok artık bu kentin tutuklu bedeninde çıkmaz sokakların
viraneye dönmüş ışıkları sönmüş umutların
senin olmadığın bir mitan şehrinde arıyorum kimliğimi ve geçmişimi
uygar olmayan ari dilinde söyleyemiyorum
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta