Gideceğim Şiiri - Selva Durmazemir

Kafesteki bir kuş gibi yüreğim
Esir..
Demir parmaklıklar sarmış dört bir yanımı
Dar bir mekan
Özgürlüğüm kısıtlanmış
Sesim kısılmış
Çırpınışların doruğunda
Çaresizliğin koynunda
Akrep ve yelkovanın köşe kapışında
Saniyelerin kıskacında
Hedefinde bir kurşunun
Namlusunda bir zalimin
Kurşunların hedefi oldum
Yaralandım..
Yaralıyım..
Gökyüzünün maviliğini
Denizin enginliğini
Yeşilin gizemini
Unuttum..
Uçmayı da gömdüm karanlığa
Uçamıyorum..
Bir kudret eli
Herşeyin tasarrufu elinde olan
Herşeyden haberdar olan
Adaleti yüce olan
Mazlumun ahını yerde bırakmayacak olan
Acılara nigahban
Türlü dertlere derman olan bir yüce güç
Ancak ve ancak O yüce güç
İzin verirse
Kavuşmak nasip olur
Yaralarımın geçeceği
Mutluluktan göklere pervaz edeceğim günlere
O zaman
İşte o zaman
Gökkuşağını geçeceğim
Uzak diyarları mesken tutacağım
Bir daha da buralara uğramayacağım
Gideceğim..
Hem de arkama bir an dahi olsun bakmadan..