Gibiyim… Şiiri - Hikmetullah Yetkin

Bir sokak lambası gibiyim
Ha bire yanıp sönüyorum.
Söndükçe dertlerim de sönüyor
Yandıkça da yeni dertler ekleniyor.
Bir koltuk gibiyim. Yıprandıkça örtüleşir, örtüleştikçe de kederlenir.
Bir sen gibiyim, sevdikçe güzelleşir, öfkelendikçe şiddetleşir.
Sahilsiz şehirden şehre sıralanırım.
Bir o kadar da demlenirim.
Her yer senden bahsediyor
Rüzgar soruyor, sevdalar süslüyor..
Kederler inliyor, sevenleri bölüyor…
Gün batımının mayhoşuyum
Ha bire sallanır, ha bire dolanırım.
Kalbim keder sofrasında anılır,
Sevgimden kim kıskanır.
Aslında ben…
Unutulmamış şarap gibiyim,
İçtikçe zehirlenir,
Sevdikçe kederlenir…

Hikmetullah Yetkin