Gibiydi #1 Şiiri - Muhammet Harun Sarı

Bizim hayallerimiz; Cumhuriyet Döneminde darağacına giden bir adamın, geleceği hayal etmesi gibiydi.
Bizim inançlarımız; Sedneya Hapishanesinde işkenceyle ölen adamın, birgün çıkmasına inananması gibiydi
Bizim sevinçlerimiz; Asr-ı Saadet Döneminde cennetle müjdelenen sahabenin sevinci gibiydi
Bizim umutlarımız; Orta Çağ Döneminde cennetten tapu satın alan adamın huzuru bulunacağını umutlanması gibiydi
Bizim baharımız; 1980 yılında Ulucanlar Ankara Cezaevinde, yaşı büyütülerek idam ettikleri çocuğun baharı gibiydi
Bizim gençliğimiz 1972 yılında Ulucanlar Ankara Cezaevinde idam edilen üç gencin gençliği gibiydi
Bizim masumluğumuz; "Anne cennette ekmek var mı varsa ölelim belki karnımızı doyar" diyen Suriyeli çocuğun masumluğu gibiydi
Biz sevgimz; 1960'larda ırkçılığın zirvede olduğu zamanında beyaz tenli adamların, siyah tenli adamları sevmesi gibiydi
Bizim beklentilerimiz; "Hepinizi Allah'a şikayet edeceğim "diyen Filistinli çocuğun, insanların yardımlarını beklemesi gibiydi
Bizim günahlarımız; Helepçe Katliamında "Anne elma kokusu geliyor" diyen Kürt çocuğun günahları gibiydi
Bizim çaresizliğimiz; 1982 yılında Diyarbakır Askeri Cezaevinde kendini yakarak öldüren adamın çaresizliği gibiydi
Bizim acılarımız; 2014 ve 2015 yıllarında müslüman kürt köylerini basılarak, tecavüz edilen kadınlarının ve başlarını kesilen adamlarının acıları gibiydi
Bizim yasaklarımız; Doğu Türkistan'da ibadetlerini yapmak ve haklarını isteyen müslümanların çiğneyemedikleri ağır yasakları gibiydi
Bizim çığlıklarımız; geçmişte Gırnata'nın çığlıkları gibi günümüzde ki Gazze'nin sessiz çığlıkları gibiydi
Bizim gözyaşlarımız; 2015 yılında Ege denizin kıyısına vuran üç yaşındaki Aylan bebeğin akıttığı gözyaşı gibiydi
Bizim kışımız; Cumhuriyet Döneminde sürgünde sürgüne yada cezaevinden cezaevine sürüklenen adamların kışı gibiydi
Bizim farkımız; Afrika'da babası belli olmayan bir sarışın çocuğun, diğer siyah tenli çocuklardan farklı görünmesi gibiydi
Ben 'Beyaz adamlar geldiklerinde ellerinde İncil, bizim elimizde topraklarımız vardı. Bize, gözlerimizi kapayarak dua etmeyi öğrettiler. Gözümüzü açtığımızda, bizim elimizde İncil onların elinde topraklarımız vardı' diyen adam gibiyim. Sen geldiğinde ellerinde yaraların vardı, benim elimde ise gülüşlerim vardı. Bana gözlerimi kapayarak hayal etmeyi öğrettin. Gözlerimi açtığımda, yaralarını bana yükletmiştin ve sen gülüşlerimle başkalarına gülüyordun.