Gibisin Şiiri - Emrah Ağar

GİBİSİN
Bir karanlık var içimde bu akşam
Say ki ruhumun deryası dalgalanmışta kabarmış

Yokluğun kabuslar dolu zifiri karanlık zindanmış
Sanki hiç gün ışığı görmeyecekmiş gibi baktı gözlerin

Küçük bir çocuğun
Karanlıktan korktuğu gibi korkuyorum
Sensiz yalnız kalmaktan

Bazen sesim kısılıyor çığlıklarım duyulmuyor
Bazen yüzüm soluyor yeşil sari ve rengarenk kederlerim

Tıpkı geceyi aydınlatan
sokak lambaları gibi yüreğim
aydınlığa koşan karanlığın mahkumu gibi
haykırıyorum içimde ne varsa kainata
Sanki hiç tutmayacakmış gibi bıraktı ellerin

Yokluğun acımasız ve çaresiz
Üşüyorum çıplak ayak kalmış bir dilenci misali
kimsesizliği giydim üzerime
üryan ruhumla yine yalnız başıma
Sanki hiç sevmeyecekmiş gibi duygusuzlaştı yüreğim

yürüyorum aksak aksak
yorulmuş ve üşümüşlüğümle
o dikenli soğuk ve sensiz yollarda
bacağı kırık titreyen çaresiz
Yavru bir kedi gibi

ümidim yok denecek kadar az bu sefer
nedir bu gudubet yazgım
bırakmıyor hüznün gri tonları yakamı
ama başka hayat gömleğim yok ki benim

his ediyorum beklenen ecelin ürküten nefesini
Sanki ölümler beni kucaklayacakmış gibi