Gibisin Şiiri - Ecir Demirkıran

GİBİSİN

Hangi kayıp zamandan kopup geldin yanıma
Işık olup kalbime biraz gül der gibisin
Daha tanıyamadan doluverdin anıma
Avazın çıktığınca bana gel der gibisin.

Kurşuni gökyüzümde her seher doğar hüzün
Bâd-ı Sabâ estikçe sönmüyor canda közün
Aydınlatır ruhumu bakarken güzel yüzün
Bilmiyorsun sen aşkla tutuşan kor gibisin

Yorgunum sokaklarda aşkımı yaşıyorken
Sen de benim gibisin kalbimi taşıyorken
Uzak olsak ne yazar soluksuz koşuyorken
Ömrünce sen içimde kalacak sır gibisin

Kırlardaki çiçekler binbir renge bürünmüş
Sanırsın cennetinden çıkmış öyle görünmüş
Gönlümde sana ait her ne varsa derinmiş
Şöyle bir dokunsalar hemen ağlar gibisin

Senki şeyda bülbülsün bilmem sitemin neden
Dikensiz gül mü olur değmez canını seven
Yine de umut kesmem can çıkmadan bedenden
Azrail gelmeden de canım alır gibisin

Serzeniş