Geziinilti Şiiri - Aslıhan Soydaş

savrulurdu gece.
kimsesizliğinde bir sokağın..
masallardan kaçmış periler saklanacak yer arardı;
dalgın şehir ağaçlarının arasında.
ışıklar sönerdi bir bir.
bir kedi fısıldardı yalnızlığı
terkedilmişliği bir karanlık kuytuda sonra..
isyan edemezdi tanrılar.
dualar vardı, elbette onları da koruyacaklardı.
doğa hiç bu kadar öfkelenmemişti
varlığına insanların.
dargın bir kuş terkediyordu şehri sessiz,
gece kol kanat olmaya çalışırken ardında kalan zavallılara.
bir fahişe imana gelip el açtı gökyüzüne.
ama orda ne ilah kalmıştı ne de tanrı'çe'
gidenler Haydarpaşa'dan dönerlerdi bu saatlerde.
Gezi'den sonra Haydarpaşa da gülmüştü halimize.
dalga geçti karıncalar titrek kuş müsvetteleriyle.
sonra bir ses duyuldu derinlerden.
irkildi tüm şehir, kulak verdi dünya.
doğanın haykırışıydı bu güya.
savruldu peşkeş çekenler dört bir yana.
hak hukuk geldi kuruldu yeniden yüce sofraya.
oturdu tüm sefiller masaya,
ilk kez duyuyorlardı bu ahşabın kokusunu..
hak çatal. hak bıçak. adaletse tabaktı.
arada olurdu tuz biber, düşmanlarsa kabaktı.
su kabağı kırıldı bir gün, artık gizli bölme kalmadı.
şahlandı melek suratlı şeytanlar, suçu şeytana attı.
şeytan boyun eğdi ustalıklarının önünde.
birden koyunlar başladı seslenmeye, artık daha çok ot istiyorlardı.
uyuyamaz olmuş, boyuna kabus görüyorlardı.
kükredi çoban; 'aç uyunacak bu gece! '
koyun boyun eğdi itaatlarının önünde.
bir mum yandı ıssız gece de.
yürüyenler vardı şehrin en tenha saatlerinde.
her kapıyı çalıyor, uyandırmaya çalışıyorlardı insanları.
ve bir not bırakıyorlardı ardlarında;
'dönülmez olduk sizi döndürmek için.'
onlar nefesinden verip vatanından almak isteyenlerdi.
canları bile acımadan can verenlerdi.
sıcak yataklardan çıkıp koşverenlerdi.
baş gösterdi güneş artık doğuyorum dercesine,
bir damla düştü yüce semadan,
temizlenir hepsi diye...