gitmek her zaman onun elindeydi
ben istemedim gitmesini
ama gitti..
düşünmeden
ardına bile bakmadan
bir parçamı da alarak…
bense bakakaldım arkasından
ve kapısını kapattım yüreğimin
artık döktüğüm gözyaşı yeşertmez içimdeki fidanı
çatladı gönlümün en hassas yeri
kalbimde bıraktığı boşluktan üşüdüm
şimdi dönmek istese,
yağmur, çatlak hayallerimize hayat verse yeniden
kocamış kuru bir çınara vereceği gibi
ama bitti..
sadece içeriden açılır benim kapılarım
o bunu bilmiyor ki…
Kayıt Tarihi : 14.5.2008 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!