Gergan... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

özlenmeyen başladı yıllar
yanık ve yenik kokusu
sindi boynuma...

efelenen bahar
kışıma karşı ne ki
ne ki olmayan bu havada
esiyor rüzgarlar
harabe değirmenlere
buğday aşkına, yenildim...

nedir susamıştır ömür
sevinç adına kayıtlı ne varsa
ne varsa paramparça
tam olanı da sen parçala
nedir yıkılmıştır ömürler
kökünden sökülen ağaca nazire
yaprak hesabı ki sorulmaz
vacip olmayan.

karartma emridir
günüme doğan
doğru dur
karartma emri

şimdi bana bir hak
yarısı içilmiş
bir bardak zehir
dolusuna mı üzüleyim
boşuna mı sevineyim
boşuna sevineyim

geldinmi ki göresin
senden kalanı ne yaptım
bir heyecan ki sorma
kılıçtan dönen kafa
bıçakla hazinlendi...

kene mevsimi
doğmuştu kardeşler
dünya gibi
gününde olmayacak
gerektiği gibi olup
olması gerekmeyecek
şimdi lütfen sukunet
ömrü yavaş yavaş bitiriyorum
günah korkum
ölüm korkumdan büyük
ama yenildik...

şimdi gün herşeye doğar
kuşa da güle de boka da
gün herşeye doğar
mezara da
odama da
adama ma da...